سه نشانه صدق امامت حضرت مهدی (عج)

سه نشانه صدق امامت حضرت مهدی (عج) 

ابوالادیان از خدمتکاران و نامه رسان امام حسن عسکری (علیه السلام ) بود،

 هنگامی که امام حسن  علیه السلام بیمار و بستری شد،بو الادیان را طلبید و چند نامه به او داد و فرمود : این ها را به مدائن ببر ، و به صاحبانش برسان.

 پس از پانزده روز مسافرت وقتی که به شهر سامره بازگشتی ، از خانه من صدای گریه و عزاداری می شنوی و جنازه مرا روی تخته غسل می نگری.

ابو الادیان می گوید گفتم : ای آقای من ! اگر چنین پیش آید به چه کسی مراجعه کنم ؟ 

فرمود : به کسی رجوع کن که  دارای سه علامت باشد :

1 - پاسخهای نامه های مرا از تو مطالبه کند که او قائم بعد از من است .

2 - کسی که بر جنازه من نماز می خواند .

3 - آن کسی که از محتوا و اشیاء داخل کیسه خبر دهد ، او قائم بعد از من است.

به سوی مدائن رفتم و نامه ها را به صاحبانشان دادم ، و پاسخهای آنها را گرفتم و پس از پانزده روز به سامره بازگشتم ، ناگاه همانگونه که فرموده بود صدای گریه و عزا از خانه امام حسن عسکری علیه السلام شنیدم ، 

به خانه آن حضرت آمدم ناگاه دیدم جعفر کذاب ( برادر آن حضرت ) در کنار در خانه ایستاده ، و شیعیان اطراف او را گرفته اند و به او تسلیت گفته و به او به عنوان امام بعد از حسن عسکری  مبارکباد می گویند..!

با خود گفتم : اگر امام این شخص باشد ، مقام امامت تباه خواهد شد زیرا من جعفر را می شناختم که شراب می خورد و قمار بازی می کرد و با ساز و آواز سر و کار داشت ، نزد او رفتم و تسلیت و تهنیت گفتم ، از من هیچ سوالی نکرد .

سپس ( عقید )  غلام آن حضرت آمد و به جعفر گفت : ای آقای من جنازه برادرت کفن شد ، برای نماز بیا.

جعفر و شیعیان اطراف او وارد خانه شدند ، من نیز همراه آنها بودم ، و در برابر جنازه کفن شده امام حسن عسکری ( علیه السلام) قرار گرفتیم ، جعفر پیش آمد تا نماز بخواند ،

 همین که آماده تکبیر شد ، کودکی که صورتی گندمگون و موی سرش بهم پیچیده و بین دندانهایش گشاده بود به پیش آمد و ردای جعفر را گرفت و کشید و گفت :

 ای عمو ! برگرد ، من سزاوارتر به نماز خواندن بر جنازه پدرم هستم.

جعفر به عقب بازگشت در حالی که چهره اش تغییر کرده و غبار گونه شده بود . 

کودک جلو آمد و نماز خواند ، و سپس آن حضرت را در کنار قبر پدرش امام هادی ( علیه السلام) در شهر سامره به خاک سپردند .

سپس آن کودک به من گفت : پاسخهای نامه ای را که در نزد تو است بیاور ، آنها را به آن کودک دادم و با خود گفتم : این دونشانه ( 1 - نماز 2 - مطالبه نامه ها ) اما نشانه سوم ( خبر از محتوای همیان ) باقی مانده است .

سپس نزد جعفر کذاب رفتم دیدم مضطرب است ، شخصی به جعفر گفت : آن کودک چه کسی بود ؟

جعفر گفت : سوگند به خدا هرگز آن کودک را ندیده ام و نشناخته ام.

بوالادیان در ادامه سخن گفت : ما نشسته بودیم ناگاه چند نفر آمدند و جویای امام حسن عسکری بودند ، دریافتند که آن حضرت از دنیا رفته است، 

پرسیدند : امام بعد از او کیست؟

مردم ، با اشاره ، جعفر را به آنها نشان دادند .

آنها بر جعفر سلام کردند و به او تسلیت و تهنیت گفتند و عرض کردند :

 همراه ما نامه ها و اموال است ، به ما بگو نامه ها را چه کسی فرستاده و اموال ، چه مقدار است؟

جعفر برخواست ، در حالی که لباسش را تکان می داد ، گفت : از ما علم غیب می خواهید ؟ 

در این هنگام خادم ( از جانب امام مهدی علیه السلام ) بیرون آمد و گفت : نزد شما نامه هائی است از فلان کس و فلان کس ( نام آنها را به زبان آورد ) و در نزد شما کیسه ای است که هزار دینار دارد که ده دینار آن ، طلای روکش دارد .

قمی ها آن نامه ها و همیان را به آن خادم دادند و گفتند : امام ، همان کسی است که تو را نزد ما فرستاه است ( به این ترتیب سومین نشانه نیز آشکار شد ) .

پس از این جریان ، جعفر کذاب نزد معتمد عباسی ( پانزدهمین خلیفه عباسی ) رفت و گفت : در خانه برادرم حسن عسکری کودکی هست که شیعیان به امامت او معتقدند .

معتمد ، دژخیمان خود را برای دستگیری آن کودک فرستاد ، آنها آمدند و پس از جستجو ، کنیز امام حسن بنام ( صقیل ) را دستگیر کرده و کودک را از او مطالبه کردند ،

 او انکار و اظهار بی اطلاعی کرد و برای منصرف کردن آنها از جستجوی آن کودک ، گفت : من حملی از آن حضرت دارم.

ماموران آن کنیز را به ابن الشوارب قاضی سپردند  تا وقتی که بچه متولد شد آن را بکشند.

 در این میان عبدالله بن یحیی بن خاقان وزیر از دنیا رفت ، و صاحب الزنج ( امیر زنگیان ) در بصره خروج کرد ، و دستگاه خلافت سر گرم این امور شد و از جستجوی کودک منصرف گردیدند ، و کنیز ( صقیل ) از خانه قاضی به خانه خود آمد...

کمال الدین شیخ صدوق ، ج 1,ص 150 - 152

بحار الانوار ، ج 50 ،ص 332 - 333 - نجم الثاقب ،