عتیقه فروش

عتیقه فروش

ﻋﺘﯿﻘﻪﻓﺮﻭﺷﯽ ﺩﺭ ﺭﻭﺳﺘﺎﯾﯽ ﺑﻪ ﻣﻨﺰﻝ ﺭﻋﯿﺘﯽ ﺳﺎﺩﻩﻭﺍﺭﺩ ﺷﺪ .

ﺩﯾﺪ ﻛﺎﺳﻪﺍﯼ ﻧﻔﯿﺲ ﻭ ﻗﺪﯾﻤﯽ ﺩﺍﺭﺩ ﻛﻪ ﺩﺭﮔﻮﺷﻪﺍﯼ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﻭ ﮔﺮﺑﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺁﺏ ﻣﯽﺧﻮﺭﺩ .

ﺩﯾﺪ ﺍﮔﺮ ﻗﯿﻤﺖ ﻛﺎﺳﻪ ﺭﺍ ﺑﭙﺮﺳﺪ ﺭﻋﯿﺖ ﻣﻠﺘﻔﺖ ﻣﻄﻠﺐ ﻣﯽﺷﻮﺩ ﻭ ﻗﯿﻤﺖ ﮔﺮﺍﻧﯽ ﺑﺮ ﺁﻥ ﻣﯽﻧﻬﺪ. 

ﻟﺬﺍ ﮔﻔﺖ : ﻋﻤﻮﺟﺎﻥ ﭼﻪ ﮔﺮﺑﻪ ﻗﺸﻨﮕﯽ ﺩﺍﺭﯼ ﺁﯾﺎ ﺣﺎﺿﺮﯼ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﻔﺮﻭﺷﯽ؟

ﺭﻋﯿﺖ ﮔﻔﺖ: ﭼﻨﺪ ﻣﯽﺧﺮﯼ؟

ﮔﻔﺖ : ﯾﻚ ﺩﺭﻫﻢ .

ﺭﻋﯿﺖ ﮔﺮﺑﻪ ﺭﺍ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﻋﺘﯿﻘﻪ ﻓﺮﻭﺵﺩﺍﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ : ﺧﯿﺮﺵ ﺭﺍ ﺑﺒﯿﻨﯽ .

ﻋﺘﯿﻘﻪ ﻓﺮﻭﺵ ﭘﯿﺶ ﺍﺯﺧﺮﻭﺝ ﺍﺯ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﺎ ﺧﻮﻧﺴﺮﺩﯼ ﮔﻔﺖ : ﻋﻤﻮﺟﺎﻥ ﺍﯾﻦ ﮔﺮﺑﻪ ﻣﻤﻜﻦ ﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﺗﺸﻨﻪﺍﺵ ﺷﻮﺩ ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺳﺖ ﻛﺎﺳﻪ ﺁﺏ ﺭﺍ ﻫﻢ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﻔﺮﻭﺷﯽ .

ﺭﻋﯿﺖ ﮔﻔﺖ : ﻗﺮﺑﺎﻥ ، ﻣﻦ با این کاسه ﺗﺎ ﺑﻪ ﺣﺎﻝ پنجاه ﮔﺮﺑﻪ ﻓﺮﻭﺧﺘﻪﺍﻡ، ﻛﺎﺳﻪ ﻓﺮﻭﺷﯽ ﻧﯿﺴﺖ ، عتیقه است.

ﻫﺮﮔﺰ ﻓﮑﺮ ﻧﮑﻨﯿﺪ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﺍﺣﻤﻘﻨد...                                                                                                                                                                                                           

داستان نقاشی پول کمال الملک داخل بشقاب

داستان نقاشی پول کمال الملک داخل بشقاب:

کمال الملک نقاش چیره دست

ایرانی (دوران قاجار) برای آشنایی با شیوه ها

و سبکهای نقاشان فرنگی 

به اروپا سفر کرد

زمانی که در پاریس بود

  فقر دامانش را گرفت و حتی برای سیر کردن

شکمش هم پولی نداشت

یک روز وارد رستورانی شد و سفارش غذا داد

در آنجا رسم بود که افراد متشخص پس از صرف غذا پول

غذا را روی میز میگذاشتند و میرفتند،

معمولا هم مبلغی بیشتر، چرا که

 این مبلغ اضافی بعنوان انعام به گارسون میرسید

اما کمال الملک پولی در بساط نداشت

بنابراین پس از صرف غذا از فرصت استفاده کرد 

از داخل خورجینی که وسایل نقاشی اش در آن بود 

مدادی برداشت و پس از تمیز کردن کف بشقاب 

عکس یک اسکناس را روی آن

کشید

بشقاب را روی میز گذاشت

و از رستوران بیرون آمد

گارسون که اسکناس را داخل بشقاب دید دست برد که آن را

بردارد

ولی متوجه شد که پولی در کار

نیست و تنها یک نقاشی ست

بلافاصله با عصبانیت دنبال کمال الملک دوید یقه او را گرفت

و شروع به داد و فریاد کرد

صاحب رستوران جلو آمد و جریان

را پرسید

گارسون بشقاب را به او نشان داد

و گفت این مرد یک دزد و شیادست

بجای پول عکس اش را داخل بشقاب کشیده

صاحب رستوران که مردی هنر شناس بود

دست در جیب برد و مبلغی پول به کمال الملک داد

بعد به گارسون گفت رهایش کن

برود این بشقاب خیلی بیشتر از

یک پرس غذا ارزش دارد

امروز این بشقاب در موزه ی لوور پاریس بعنوان بخشی از تاریخ هنری این شهر نگهداری میشود......                                                                                                                                                                                                                                        

ثروت واقعی

ثروت واقعی

مردی خسیس تمام دارایی اش را فروخت و طلا خرید.

او طلاها را در گودالی در حیاط خانهاش پنهان کرد.

او هر روز به طلاها سر میزد و آنها را زیر و رو میکرد.

تکرار هر روزه این کار یکی از همسایگانش را مشکوک کرد.

همسایه، یک روز مخفیانه به گودال رفت و طلاها را برداشت.

روز بعد مرد خسیس به گودال سر زد اما طلاهایش را نیافت.

او شروع به شیون و زاری کرد و مدام به سر و صورتش میزد.

رهگذری او را دید و پرسید: چه اتفاقی افتاده است؟

مرد حکایت طلاها را بازگو کرد. رهگذر گفت:

این که ناراحتی ندارد. سنگی در گودال بگذار و فکر کن که شمش طلاست،

تو که از آن استفاده نمیکنی، سنگ و طلا چه فرقی برایت دارد؟

ارزش هر چیزی در داشتن آن نیست بلکه در استفاده از آن است.

اگر خداوند به زندگی شما برکتی داده است و شرایط مناسبی دارید پس به فکر دیگران نیز باشید.

بخشش مال همچون هرس کردن درخت است پول با بخشش زیادتر و زیادتر میشود.

دارایی شما حساب بانکیتان نیست.

دارایی شما آن مقدار از ثروت و داشته هایی است

که برای یاری رساندن دیگران به گردش درمیآورید.                                                                                                                        

آیة‏الله‏ شیخ جعفر شوشتری(ره)

از شخصیت بزرگی شنیدم که روزی آیة‏الله‏ شیخ جعفر شوشتری(ره) با جمعی از تجار و مؤمنین، در کاروانسرایی نشسته بودند. مردم مسائل مذهبی را از ایشان می‏پرسیدند و شیخ پاسخ می‏داد. ناگاه دیدند به یک باره حال شیخ دگرگون شده، شروع به گریستن کرد.

همه حاضران تعجب کردند که گریه ایشان برای چیست. سرانجام یک نفر پرسید: آقا گریه شما برای چیست؟ ایشان با دست به گوشه‏ای اشاره کرد که در آنجا الاغی بود و تازه بار آن را به زمین گذاشته بود. سپس گفت: این الاغ را ببینید! من او را نگاه می‏کردم؛ دیدم پس از بارگیری به من نگاه می‏کند و با نگاه خود به من می‏گوید: ای شیخ! ای عالم و ای انسان! دیدی من چگونه بارم را به سلامت به منزل رساندم، آیا تو هم بار خویش را، یعنی بار امانت را سالم به منزل رسانیدی؟ گریه‏ام برای این است که یک حیوان چگونه می‏تواند با سربلندی بارش را به منزل برساند؛ اما من که انسان هستم، نتوانم و در نتیجه، پیش مولایم سرشکسته باشم.                                                                                                                                                                   برگرفته از کتاب اخلاق اسلامی، امینیان .                                                                                                                                                                                                                                                                                                                     

آقا اصلا دین رو میذاریم کنار

حجت الاسلام محسن قرائتی:

آقا اصلا دین رو میذاریم کنار

بیا اصلا قرآن رو میذاریم کنار

حجاب یه مساله عقلیه

هر عقل سالمی میتونه قبول کنه

به یه خانم بگو حاضری شوهرت 99% عشقش مال تو باشه 1% واسه یه زن دیگه؟!

کسی هست بگه حاضرم؟!

پس همونطور که دوس داری شوهرت عشقش مال تو باشه

جوری ازخونه بیرون نرو عشق شوهر مردمو بدزدی

یه جور لباس نپوش آرایش نکن که 1% عشق یه مردو مال خودت کنى

زن مسلمان باید آنچنان در میان مردم رفت و آمد کند که علائم عفاف و وقار و سنگینى و پاکى از آن هویدا باشد