خدا انسان را آفرید انسان توجیه را!!

دلت پاک باشه

خیلی ها وقتی  امر به معروف  یا نهی امنکرشون می کنی  می گن:  دلت پاک باشه.

میگی چرا  گرون فروشی می کنی لقمه حروم میبری سر سفره ی خونواده ت ؟

می گه دلت پاک باشه بابا .

چرا حجابت رو رعایت نمی کنی ؟

دلت پاک باشه . 

چرا چشم چرونی می کنی ؟ 

دلت پاک باشه .

هر گناهی رو مرتکب  می  شه بعد می گه :

دلت پاک باشه . 

آخه این درسته ؟

نه بخدا . 

نه خدا  از این کارراضیه  نه بنده خدا .

مگه می شه  از توی آشپز خونه ای که مواد فاسد توش می برَن غذای خوب و سالمی بیرون بیاد؟

مگه می شه زباله ای که متعفنه بریزی تو یه ظرفی  ولی از توی اون ظرف بوی عطر و گَل بیرون بیاد؟

مگه می شه پِهِن بسوزونی ولی ازش بوی عود بلند بشه ؟

هر آدمی که بهره ی جزئی از عقل داشته باشه ، تا از جایی بوی بدی به مشامش برسه می گه یه چیزی فاسد شده بوش داره میاد .

مگه می شه آدم بوی بدی را دنبال کنه اما به یه گلستان برسه ؟

 اینکه: «دل باید پاک باشه» ،  درست  ؛ اما باید دل پاک رو با پندار و گفتار و کردار پاک ، پاک نگهش داریم  نه اینکه هر فکر آلوده و حرف زشت و کار کثیفی رو انجام بدیم بعدش بگیم  دلت پاک باشه .

طرف تو ایام تاسوعا عاشورا لباس رنگی پوشیده بود اومده بود هیئت ؛ بهش گفتم چرا سیاه نپوشیدی اومدی ؟ گفت ای بابا دلت سیاه باشه!!!!!   لباس سیاه که مهم نیست.

عزیزم ظاهر آدما بیان کننده باطن اوناس .

آن کس که بَدم گفت، بدى سیرت اوســت‏

و آنکس که نکو گفت مرا، خود نــــیکوست‏

حـــال مــتــکــلم از کــلامــش پیداست‏

از کــوزه هــمــان بــرون تراود که در اوست‏

شیخ بهائى‏

آداب و شرائط عقیقه و قربانی گوسفند برای نوزاد

آداب و شرائط عقیقه و قربانی گوسفند برای نوزاد

عقیقه و قربانی برای نوزاد ، بر کسیکه توانایی دارد ، مستحب مؤکّد است ، و بعضی از علما آن را واجب می دانند ، و بهتر آن است که در روز هفتم ولادت فرزندش گوسفندی را به عنوان عقیقه جهت حفظ فرزند از بلاها ذبح کند و گوشت آن را حداقل به ده نفر اطعام کند ، و اگر تأخیر افتاد، تا زمان بلوغ فرزند، بر پدر مستحب است ؛ ولی بعد از بلوغ ـ تا آخر عمر ـ بر خودش مستحب است که عقیقه‌خودش را انجام دهد!

منظور از عقیقه : ذبح گوسفند به عنوان عقیقه و دفع بلاء از نوزاد است. در حدیثی امام صادق علیه السلام می‌فرمایند: «بلاء دائماً بر روی سر بچه در حال گردش است، و عقیقه، از سر او دور می‌کند»

همچنین در حدیثی از امام صادق علیه السلام آمده : کُلُّ مَولوُدٍ مُرتَهَنٌ بِالعَقیقَهِ؛ هر مولودى در گرو عقیقه است. (یعنى اگر عقیقه نکنند، آن نوزاد در معرض انواع بلاهاست) الکافی، ج ۶، ص ۲۵

در علت نامگذارى این سنّت به «عقیقه»، دو احتمال در کتاب «مجمع‌البحرین» عنوان شده . اول؛ عقیقه به معنى مویى است که نوزاد هنگام تولد دارد و چون در روز هفتم معمولاً این‏ مو را مى‏ تراشند و گوسفندى ذبح مى‏ کنند، به همین مناسبت، آن حیوان را عقیقه مى‏گویند. دوم؛ عقیقه از ریشه «عقّ» به معنى «شق» و شکافتن است و چون گلوى حیوان هنگام ذبح ‏شکافته مى‏شود، به آن عقیقه می‌گویند.

پرداخت قیمت آن کفایت از عقیقه نمی کند. بهتر است عقیقه و فرزندی که برایش عقیقه می شود، از حیث جنسیت مساوی باشند، ولی اگر چنین نشد اشکالی ندارد و کفایت می کند.

بهتر است که عقیقه گوسفند باشد اگر گوسفند یافت نشد  شتر را عقیقه کند .

همچنین مستحب است، پس از سر بریدن عقیقه، استخوان ها را نشکنند، بلکه از بند مفصل ها جدا کنند، ولی استحباب دفن کردن استخوان‌هاى عقیقه و بعضى از کارهایى که در بعضى جاها مرسوم و معروف است، ثابت نشده و مدرکى ندارد.

مستحب است یک ران یا یک چهارم از گوشت عقیقه را به قابله بدهند و بقیّه را بین مؤمنان تقسیم نمایند، ولی بهتر آن است که لااقل با آب و نمک بپزند و حدّاقل به ده نفر طعام بدهند،هر قدر بیشتر باشند دارای فضیلت بیشتر است .

خوب است تراشیدن موی سر فرزند و صدقه دادن به طلا یا نقره، به وزن آن موها و عقیقه نمودن در روز هفتم هم زمان، انجام شود.

سنّت است که پدر و مادر از گوشت عقیقه نخورند، و طبق نظر بعضی فقها تمام نانخورهای ولی نوزاد نیز نخورند و همچنین بهتر آن است که از طعامی که در آن پخته باشد هم نخورند و خوردن مادر از آن گوشت کراهت بیشتری دارد .

خوب است تراشیدن موی سر فرزند و صدقه دادن به طلا یا نقره، به وزن آن موها و عقیقه نمودن در روز هفتم هم زمان، انجام شود،ولی مستحب است که اوّل، سر فرزند را بتراشند و بعد عقیقه انجام دهند.

برای دعوت از مردم، برای خوردن عقیقه، شرط نیست که فقیر باشند؛ ولی دعوت کردن از فقیران آبرومند و صالحان، بهتر است.

حیوانی که عقیقه می شود، بهتر است شرایط قربانی حجّاج را داشته باشد؛ یعنی معیوب نباشد، شاخ او شکسته و گوشش بریده نباشد و بسیار لاغر و کور نباشد و به گونه‌ای لنگ نباشد که راه رفتن برای او دشوار باشد ، اگر عقیقه شتر است، باید پنج سال یا بیشتر داشته باشد و اگر بز است از یک سال بالاتر باشد  و اگر گوسفند است ؛ سنّ او کمتر از شش ماه نباشد، و اگر بیشتر باشد، بهتر است ، ولی اگر شرایط قربانی حجّاج هم نداشته باشد باز کفایت میکند.

—————————————————————————————————————————————————————————————————-

دعای عقیقه

مرحوم «علاّمه مجلسی» در کتاب شریف حلیه المتقین دعایی برای عقیقه نقل فرموده : از امام صادقعلیه السلام نقل شده که در وقت کشتن گوسفند عقیقه این دعا را بخوان :

بِسْمِ اللهِ وَبِاللهِ، اَللّهُمَّ عَقیقَهٌ عَنْ فُلان لَحْمُها بِلَحْمِهِ، وَدَمُها بِدَمِهِ، وَعَظْمُها بِعَظْمِهِ، اَللّهُمَّ اجْعَلْها وَِقاءً لاِلِ مُحَمَّد عَلَیْهِ وَآلِهِ السَّلامُ

بنام خدا و به یاری خدا، خدایا این عقیقه از طرف فلانی است (به‌جای فلانی، نام آن فرزند را بگوید) گوشت‌اش به‌جای گوشت او و خونش به خون او و استخوانش به استخوان او، خدایا او را حامی محمد و آل محمّدقرار ده.

و در حدیث دیگری فرمود که این دعا را بخواند:

یا قَوْمِ اِنّی بَری مِمّاتُشْرِکُونَ، اِنّی وَجَّهْتُ وَجْهِی لِلَّذی فَطَرَ السَّمواتِ وَالاَْرْضَ، حَنیفاً مُسْلِماً وَما أنَا مِنَ الْمُشْرِکینَ، اِنَّ صَلاتی وَنُسُکی وَمَحْیای وَمَماتی للهِِ رَبِّ الْعالَمینَ، لا شَریکَ لَهُ، وَبِذلِکَ اُمِرْتُ، وَأنَا مِنَ الْمُسْلِمینَ،اَللّهُمَّ مِنْکَ وَلَکَ، بِسْمِ اللهِ وَبِاللهِ، وَاللهُ اَکْبَرُ، اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد، وَ َقَبَّلْ مِنْ فُلانِ بْنِ فُلان

ای مردم! من بیزارم از آنچه شما شریک خدا سازید. من به‌سوی کسی رو می‌کنم که آسمان‌ها و زمین را یک دل آفرید، در حال تسلیم و نیستم من از مشرکان همانا نماز و عبادتم و زندگی و مرگم از آن خداپروردگار جهانیان است که شریک ندارد و به همین دستور دارم و از مسلمانانم، خدایا! از تو و برای توست بنام خدا و به یاری خدا و خدا بزرگتر است خدایا درود فرست بر محمّد و آل محمّدو بپذیر از فلانی پسر فلانی (به‌جای فلان‌بن‌فلان نام فرزند و پدرش را ببرد) ؛ سپس گوسفند را ذبح کند.

مالیدن خون به پلاک ماشین

مالیدن خون به پلاک ماشین خریداری شده خرافات است/نهی پیامبر از ذبایح جن

نظر و عقیده بعضی از مردم بر این است که هرکس ماشین جدیدی خریداری میکند باید حتماً گوسفندی را ذبح کند و خونش را به جلو ، عقب و یا پلاک و چرخهای ماشین بمالد وگرنه خودروی مذکور دچار سوانح و احیاناً تلفات جانی و مالی می گردد جالب اینکه اگر بخواهیم بدانیم که رانندگان اتومبیل ها، ماشین خود را تازه خریده اند یا نه، کافیست به پلاک آن توجه کنیم ؛ اگر کمی خون مالیده شده و قرمز باشد، به این معناست که طرف اتومبیل خود را تازه خریده ، وقتی هم از خود راننده می پرسیم “چرا خون گوسفند یا مرغ می مالید” ابتدا میگوید “رسمه دیگه…” و اگر کمی اصرار کنی ، می گوید “راستش باید گوسفند بکشی “برای رفع خطر، برای اینکه بیمه شود!” گویا خون مالیدن به پلاک اتومبیل باعث دفع بلا می شود!!! ، در اسباب کشی به منزل جدید نیز وضع به همین منوال است و باید گوسفند بکشی وگرنه جنیّان در خانه و وسایل آن نفوذ کرده و موجب آزار و اذیت افراد خانه می شود!

خرافات گاهی آنچنان در نسوج باورهای ما نفوذ کرده که کاملاً با آن زندگی می کنیم و بدون اینکه بدانیم، به آن عمل می کنیم ، خوب است بدانیم چنین عقائد و اقداماتی از قبیل پاشیدن خون به وسایل نقلیه یا خانه های نیم ساز یا مالیدن خون به ته کفش عروس و یا کسیکه از حج یا زیارت برگشته از خرافات است و این گونه قربانی ها نیز ریشه های جاهلی دارد.

شیخ صدوقاعلی الله مقامه نقل می‎کند: «نَهی عن ذبائح الجن و هو أن یشتری الرجل الدار أو یستخرج العَین و ما أشبه ذلک فیذبح له ذبیحه للطیره مخافه اِن لم یفعل أن یصیبه شیء من الجن» پیغمبر اکرمصلی اله علیه وآله از ذبایح جن نهی کردند ، بعد فرمودند : {ذبیحه الجن} یعنی کسی خانه‏ ای می‏خرد یا چشمه‎ای را استخراج و جاری می‎کند یا کاری مثل اینها می‎کند، بعد گوسفندی را می‏کشد برای اینکه جلوی فال بد و آسیب جن‎ها را بگیرند ، پیغمبر اکرمصلی اله علیه وآله این سنت رایج جاهلیت را باطل کرد و از آن نهی فرمود . وسائل الشیعه، ج۵۷، ص۱۱، مؤسسه آل البیت

آری ، اصل قربانی کردن و صدقه دادن و کمک به نیازمندان و نیز ولیمه دادن کار خوب و پسندیده ای است و از جمله خیرات و مبرّاتی است که بلاهای ارضی و سماوی را دفع میکند ، در روایتی از نبی مکرم در پنج مورد ولیمه دادن آمده که عروسی، تولد فرزند، ختنه فرزند، ساخت یا خرید منزل و بازگشت از مکه می‌باشد.میزان الحکمه، حدیث ۱۰۸۳۹ اما جهت‌گیری آن به سمت خرافات و نیز عدم توزیع مقداری از گوشت قربانی میان فقرا و نیازمندان امری ناپسند شمرده می‎شود .

رسولُ اللَّهِ صلى الله علیه وآله : الصَّدَقَهُ تَمنَعُ سَبعینَ نَوعاً مِن أنواعِ البَلاءِ ، أهوَنُها الجُذامُ والبَرَصُ : پیامبر خدا صلى الله علیه وآله : صدقه هفتاد نوع بلا را دفع میکند که ساده‏‌ترین آنها جذام و پیسى است .

امـام صـادقعلیه السلام : خداى تبارک و تعالى مى فرماید : هیچ چیزى نیست مگر این که کسى را مامور گرفتن آن کرده ام به جز صدقه که آن را با دست خودم مى گیرم .

قمر در عقرب چیست ؟ واقعیت یا خرافه ؟

قمر در عقرب چیست ؟ واقعیت یا خرافه ؟

بر اساس روایات و نیز علم نجوم و اخترشناسی ؛ خواندن عقد ازدواج ،مسافرت ،اقدام برای بچه دار شدن (انعقاد نطفه) ،افتتاح کار و کسب و تجارت ،حجامت ،تعیین و تغییر نام ، گذاشتن سنگ بنای کارهای مهم و بطور کلی انجام هر یک از کارهای اساسی در روزهای نحس و قمر در عقرب هم از نظر علماء دینی و هم از نظر منجّمین توصیه نمیگردد بلکه علما فتوی به کراهت اعمال بالا در ایام قمر در عقرب داده اند .

——————————————————————————————————————————————————————————-

از فرمایشات اهل بیت علیهم السلام استفاده می شود که علم نجوم ، علمی الهی است که توسط فرشتگان و انبیاء(ع) به بشر تعلیم داده شده است ؛ ولی کسانی که به آن احاطه داشته باشند اندک هستند ، در برخی روایات تصریح شده که علم نجوم را جز دو خاندان به درستی نمی دانند ، خاندانی در هند و خاندانی در عرب ؛ گویا مراد از خاندان عرب ، اهل بیت (ع) هستند ، در روایات زیادی از ترتیب اثر دادن به گفته های منجّمین نهی شده ؛ ولی نه از آن جهت که این علم نادرست است بلکه از آن جهت که اوّلاً اکثر مدّعیان علم نجوم به خاطر پیچیدگی فراوان آن ، در محاسبات خود دچار اشتباه می شوند و ثانیاً در گذشته در قضیه دعای حضرت داود (ع) در توقف خورشید و نیز جریان ردّ الشمس ، حساب نجوم در هم شده ؛ لذا محاسبات منجمین فعلی همه بر ظنّ و گمان است و از روایات بر می آید که علم نجوم واقعیّت دارد ولی پیچیدگی آن فراتر از آن است که افراد عادی بتوانند به طور کامل از آن مطّلع گردند ، لذا خطا در این وادی به مراتب بیشتر از صواب است.

قمر در عقرب چیست و چه اعمالی در ایام قمر در عقرب منع شده است ؟

قمر در عقرب به این معنا است که برای ساکنین زمین ، کره ماه برابر صورت فلکى عقرب‌‌ واقع شده است ، ماه (قمر)در طول یک سال قمری ، که حدود ۲۹٫۵ روز است ، یکبار به طور کامل دور زمین می چرخد! که به دوازده قسمت تقسیم شده  و برج هایی نیز برای هر یک از این دوازده صورت فلکی انتخاب شده ؛ حمل، ثور، جوزاء، سرطان، اسد، سنبله، میزان، عقرب، قوس، حوت، دلو، جدی .

قمر در عقرب حدود دو و نیم روز ( ۶۰ ساعت )می باشد ، اما با توجه به اینکه در روایات عبارت “قمر در عقرب” آمده و مشخص نشده که آیا منظور قمر در صورت فلکی عقرب است یا این که قمر در برج عقرب است؟ لذا بهتر است مراعات احتیاط گردد و دو روز به آن افزود و جمعاً چهار روز و نیم محاسبه کرد ، البته روزهای قمر در عقرب در هر سال متفاوت است و باید هر سال محاسبه شوند .

بر اساس روایات و نیز علم نجوم و اخترشناسی ؛ خواندن عقد ازدواج ،مسافرت ،اقدام برای بچه دار شدن (انعقاد نطفه) ،افتتاح کار و کسب و تجارت ،حجامت ،تعیین و تغییر نام ، گذاشتن سنگ بنای کارهای مهم و بطور کلی انجام هر یک از کارهای اساسی در روزهای نحس و قمر در عقرب هم از نظر علماء دینی و هم از نظر منجّمین توصیه نمیگردد بلکه علما فتوی به کراهت اعمال بالا در ایام قمر در عقرب داده اند .

در روایتی امام صادق علیه السلام می فرمایند: «هر کس در هنگامی که قمر در عقرب باشد مسافرت یا ازدواج نماید ، خیری نمی بیند» الکافی، ج۸، ص ۲۷۵

هر چند حرکات و صور فلکی و اجرام آسمانی بر زندگی بشر تاثیرات فراوانی دارد لکن از آموزه های اسلامی استفاده می شود که نباید به این امور بیش از حدّ مجاز اعتنا کرده و کل برنامه های زندگی خود را بر اساس آن تنظیم نمود اما به هر صورت احتیاط ، شرط عقل و نیز شرع است . به عنوان نمونه در چندین روایت ذیل ، ائمه به این موضوع اشاره کرده اند.

شخصی به امام صادق علیه السلام عرض کرد: «من به گونه ای در نجوم غرق شده ام که هر گاه بخواهم کاری انجام دهم، آن را با اطلاعات نجومی خود می سنجم، اگر برای آن طالع شر و نحسی دیدم آن را انجام نمی دهم و هر گاه طالع خیر و خوبی برای آن دیدم، شروع به اقدام می کنم. امام فرمود: آیا به آن چه به دست آورده ای اعتقاد داشته و بر طبق آن عمل می کنی؟ عرض کرد: بله، امام فرمود: همه کتاب هایت (کتاب های نجومی) را نابود کن و به این علم عمل نکن». الوافی، ج ۱۲، ص۳۵۵

رسول اکرم صلوات الله و سلامه علیه فرمودند : هر کس برخدا توکل کند و هیچ گاه ملاحظه سعادت و نحوست روزها را ننماید خداوند او را یاری خواهد نمود و عهده دار او خواهد شد به ویژه اینکه صدقه نیز بپردازد زیرا صدقه نحوست را از بین میبرد.

البته این مطلب را هم نباید نادیده گرفت که به اعتراف خود منجمین، این گونه برداشت های غیر مادی و حکم های غیبی از حالات نجوم و ستارگان، دقیق و قطعی نیست و فقط مجرد ظن و احتمال است.  حسن زاده آملی – دروس فی معرفه الوقت و القبله، ص ۷۹

اما بعد از آن که اسلام، مسلمانان را از افتادن در خرافات باز داشت، در برخی از موارد به اموری اشاره کرده است که نوعی اعتراف به دخالت اجرام آسمانی در برخی از امور زندگی انسان ها است، البته روشن است که در این گونه امور فقط باید به مقداری که شرع بیان کرده است، اکتفا شود ، مانند ایام قمر در عقرب و ماه صفر

نتیجه :

بنابراین با توجه به مطالبی که ذکر شد می توان چنین نتیجه گرفت که موضوع قمر در عقرب امری است حقیقی و واقعی ؛ و تاثیرات آن در زندگی بشر قطعی و مسلم است چنانکه علمای دینی بر طبق آن فتوا نیز داده اند و بهتر این است که در این ایام از کارهای مهمی که در صدر کلام ذکر شد پرهیز شود لکن صدقه و خواندن آیه الکرسی در دفع نحوست این ایام بسیار مفید می باشد .