باب الدنیا

2769 1-  الدّنیا تسلم. 1 10 دنیا (آدمى را) به خوارى کشاند.

2770 2-  الدّنیا امد، الآخرة أبد. 1 10 دنیا زمانى است کوتاه، و آخرت ابدى است و جاویدان.

2771 3-  الدّنیا تغوى. 1 16 دنیا، گمراه مى‏کند.

2772 4-  الدّنیا تضرّ، الآخرة تسرّ. 1 45 دنیا زیان رساند، و آخرت شادمان گرداند.

2773 5-  الدّنیا خسران. 1 55 دنیا، زیان و خسران است.

2774 6-  الدّنیا فانیة. 1 64

 دنیا، فانى و نابود شدنى است.

2775 7-  الدّنیا بالاتّفاق، الآخرة بالاستحقاق. 1 59 دنیا، به تصادف و اتفاق داده شده ولى آخرت از روى استحقاق و شایستگى است.  2776 8-  الدّنیا ظلّ زائل. 1 84 دنیا، سایه‏اى است رفتنى.

2777 9-  الکمال فى الدّنیا مفقود. 1 91 کمال در دنیا (و رسیدن به دلخواه و تمامى خواسته‏ها) نایاب است.

2778 10-  الدّنیا سوق الخسران. 1 106 دنیا، بازار زیان و خسران است.

2779 11-  الدّنیا مزرعة الشّرّ. 1 108 دنیا، کشتزار بدیهاست (و غالبا تخم بدى در آن بکارند).

2780 12-  الدّنیا ضحکة مستعبر. 1 108 دنیا، وسیله خنده کسانى است که چشم گریان دارند.  2781 13-  الدّنیا دار المحن. 1 112 دنیا خانه محنتها و رنجهاست.

2782 14-  الدّنیا معبرة الآخرة. 1 120 دنیا گذرگاه آخرت است.

2783 15-  الدّنیا مطلّقة الاکیاس. 1 120 دنیا مطلّقة (و همسر طلاق داده) زیرکان است.

2784 16-  العاجلة منیة الارجاس. 1 120 سراى زود گذر دنیا آرمان پلیدان است.

2785 17-  الفرح بالدّنیا حمق. 1 124 خوشحالى و شادمان شدن به دنیا حماقت و کم عقلى است.

2786 18-  الدّنیا تغرّ و تضرّ و تمرّ. 1 139 دنیا فریب دهد و زیان زند و بگذرد.

2787 19-  الدّنیا محلّ الآفات. 1 153

 ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ص 364

دنیا، جایگاه آفتهاست.

2788 20-  المواصل للدّنیا مقطوع. 1 165 کسى که به دنیا بپیوندد از آخرت و کمالات بریده شده است.

2789 21-  الدّنیا منیة الاشقیاء. 1 183 دنیا آرمان بدبختان است.

2790 22-  العاجلة غرور الحمقى. 1 225 دنیاى زود گذر فریب (یا فریب دهنده) احمقان است.

2791 23-  الدّنیا مصرع العقول. 1 230 دنیا لغزشگاه و جاى افتادن عقلها و خردهاست.

2792 24-  الدّنیا محلّ الغیر. 1 257 دنیا جایگاه دگرگونى‏هاست.

2793 25-  الدّنیا دار المحنة. 1 276 دنیا سراى محنت و اندوه است.

2794 26-  الدّنیا غنیمة الحمقى. 1 280 دنیا غنیمت مردمان احمق و کم خرد است.

2795 27-  الرّغبة فى الدّنیا توجب المقت. 1 315 رغبت در دنیا دشمنى آرد.  2796 28-  الدّنیا کیوم مضى و شهر انقضى. 1 316 دنیا همچون روزى است گذشته و ماهى است که به سر آمده.

2797 29-  الدّنیا دار الغرباء و موطن الاشقیاء. 1 316 دنیا سراى غریبان و وطن مردمان بخت برگشته است.