آب در کوزه و ما تشنه لبان می گردیم

گویند کشاورزی افریقایی در مزرعه اش زندگی خوب و خوشی را با همسر و فرزندانش داشت. یک روز شنید که در بخشی از افریقا معادن الماسی کشف شده اند و مردمی که به آنجا رفته اند ، با کشف الماس به ثروتی افسانه ای دست یافته اند .
او که از شنیدن این خبر هیجان زده شده بود ، تصمیم گرفت برای کشف معدنی الماس به آنجا برود. بنابر این زن و فرزندانش را به دوستی سپرد و مزرعه اش را فروخت و عازم سفر شد .
او به مدت ده سال افریقا را زیر پا می گذارد و عاقبت...
به دنبال بی پولی ، تنهایی و یاس و نومیدی خود را در اقیانوس غرق می کند .
اما زارع جدیدی که مزرعه را خریده بود ، روزی در کنار رودخانه ای که از وسط مزرعه میگذشت ، چشمش به تکه سنگی افتاد که درخشش عجیبی داشت . او سنگ را برداشت و به نزد جواهر سازی برد . مرد جواهر ساز با دیدن سنگ گفت که آن سنگ الماسی است که نمی توان قیمتی بر آن نهاد.
مرد زارع به محلی که سنگ را پیدا کرده بود رفت و متوجه شد سرتاسر مزرعه پر از سنگهای الماسی است که برای درخشیدن نیاز به تراش و صیقل داشتند.

مرد زارع پیشین بدون آنکه زیر پای خود را نگاه کند ، برای کشف الماس تمام افریقا را زیر پا گذاشته بود ، حال آنکه در معدنی از الماس زندگی می کرد.                                                                                                                                                                                         

یار در خانه و ما گرد جهان می گردیم             آب در کوزه و ما تشنه لبان می گردیم                                                                                                                   

معمله ما با خدا

چوپانی گله را به صحرا برد. به درخت گردوی تنومندی رسید.
از آن بالا رفت و به چیدن گردو مشغول شد که ناگهان گردباد سختی در گرفت،
خواست فرود آید، ترسید. باد شاخه ای را که چوپان روی آن بود به این طرف و آن طرف می برد.
دید نزدیک است که بیفتد و دست و پایش بشکند.
در حال مستاصل شد....
از دور بقعه امامزاده ای را دید و گفت:
ای امام زاده گله ام نذر تو، از درخت سالم پایین بیایم.
قدری باد ساکت شد و چوپان به
شاخه قوی تری دست زد و جای پایی پیدا کرده و خود را محکم گرفت.
گفت: ای امام زاده خدا راضی نمی شود که زن و بچه من بیچاره از تنگی و خواری بمیرند و تو همه گله را صاحب شوی...
نصف گله را به تو می دهم و نصفی هم برای خودم...
قدری پایین تر آمد.
وقتی که نزدیک تنه درخت رسید گفت:
ای امام زاده نصف گله را چطور نگهداری می کنی؟
آنهار ا خودم نگهداری می کنم در عوض کشک و پشم نصف گله را به تو می دهم.
وقتی کمی پایین تر آمد گفت:
بالاخره چوپان هم که بی مزد نمی شود کشکش مال تو، پشمش مال من به عنوان دستمزد.
وقتی باقی تنه را سُرخورد و پایش به زمین رسید نگاهی به گنبد امامزاده انداخت و گفت:
مرد حسابی چه کشکی چه پشمی؟
معمولا اغلب ما انسانها چنین هستیم. وقتی دچار مشکل شده و از همه جا قطع امید میکنیم، به یاد خداوند و مقدسات می افتیم و به محض رفع مشکل باز همه چیز را از یاد می بریم.                                                                                                                                                                                                                                                                               

شرایط روزه صحیح

شرایط روزه صحیح                                                                                                                                             

مرحوم میرزا جواد ملکی تبریزی راجع به شرایط روزه صحیح چنین گفته است:

در روایات آمده است: 'غیبت، دروغ، نگاه -حرام- پی‏درپی، دشنام دادن و ظلم - کم باشد یا زیاد - باعث باطل شدن روزه می‏شود و روزه، فقط خودداری از خوردنی و آشامیدنی نیست، هنگام روزه گوش، چشم، زبان و ... باید روزه بگیرند. دست و پایت را نگهدار و بسیار سکوت کن مگر از خیر. ...و وقار روزه را داشته باش و وقتی روزه‏ای با زمانی که روزه نیستی باید با هم فرق داشته باشند.'

رسول خدا (ص)‌ فرمودند: 'آسان‏ترین چیزی که خداوند در روزه بر روزه‏دار واجب نموده، خودداری از خوردنی و آشامیدنی است.' فقها به صحت روزه بعضی از آنها فتوا داده‏اند. جمع بین روایات بالا با روایتی که از رسول اکرم (ص) وارد شده و سخن فقها در این است که بگوییم، منظور از صحت در احادیث فوق این است که 'چنین روزه‏ای مورد قبول خداوند است' و منظور از صحت در کلام فقها این است که 'چنین روزه‏ای قضای آن را ساقط می‏کند.'

خلاصه اینکه روزه صحیح و کاملی که خدا برای کامل کردن روزه‏دار مقرر فرموده، قطعا شامل خودداری اعضای بدن از گناه می‏باشد و روزه کامل تر این است که علاوه بر آن، قلب را از یاد غیر خدا باز داشته و از هر چه غیر اوست روزه بگیرد. هنگامی که انسان ماهیت روزه، درجات و فلسفه تشریع آن را فهمید، ناچار باید از هر گناه و حرامی، به خاطر قبول روزه‏اش خودداری کند.

و الا مسوول بوده و به خاطر اینکه اعضای بدنش روزه نگرفته‏اند، مجازات می‏شود و ساقط شدن قضای روزه به این معنا نیست که انسان را در روز قیامت از مجازات نجات دهد.

'ترجمه‏المراقبات ص 210'                                                                                                                                                                                                       

آغوش پدر ومادر

جوانی بر اثر جهالت از خانه می گریزد، بعد که به آغوش پدر ومادر برمی گردد، با محبت آنها مواجه می شود؛ این توبه است.
وقتی برمی گردیم به خانه ی رحمت الهی، خدا با آغوش باز ما را می پذیرد.
این بازگشت را که در رمضان برای انسان مؤمن پیش می آید، مغتنم بدانیم.
رهبر معظم انقلاب  88.6.29

آمرزش گناهان

روایت خیلی جالب و قابل تأمل از
 امام صادق(علیه السلام)

یونس ابن یعقوب از امام صادق(علیه السلام) نقل کرده که امام فرمودند

"هر بدنی که چهل روز آسیبی به آن نرسد،ملعون و از رحمت خدا به دور است.

گفتم: واقعاً ملعون است؟!
فرمودند : بله
امام وقتی سنگینی مطلب را بر من احساس کردند ، فرمودند :

"ای یونس ، همین خراش پوست و ضربه خوردن و لغزیدن و چشم درد و مانند اینها بلا و آسیب برای بدن است ، نه لزوماً مصیبت ‌های بزرگ. زیرا مؤمن نزد خداوند بافضیلت ‌تر و گرامی‌تر از آن است که چهل روز بر او بگذرد و خداوند گناهان او را پاک ننماید ، و لو به یک غم پنهانی در دل که او نفهمد این غم از کجا به وجود آمده است".

"به خدا قسم، وقتی یکی از شماها سکه‌ها را در کف دست خود می‌شمارد و متوجه کمبود آن شده و غصه‌دار می‌شود، سپس دوباره شمارش می‌کند و متوجه می‌شود درست است، همین غصه کوتاه و گذرا موجب آمرزش برخی گناهان اوست.

البحار/ج76 / الوسائل/ج 7