تکبر

تکبر ؛ ضدّ عنوان تواضع  

آثار تکبر :

1 - دوری از خداوند متعال :

حکایت سعدی از : بوستان، باب چهارم ، در تواضع. فروتنی

 یکی قطره باران ز ابری چکید/ خجل شد چو پهنای دریا بدید

 که جایی که دریاست ، من کیستم /گر او هست ، حقّا که من نیستم

چو خود را به چشم حقارت بدید/ صدف در کنارش به جان پرورید

 سپهرش به جایی رسانید کار/ که شد نامور لؤلؤ شاهوار

 بلندی از آن یافت کاو پست شد /در نیستی کوفت تا هست شد

 تواضع کند هوشمند گزین/ نهد شاخ پُر میوه سر بر زمین

شنیدستم که هر کوکب جهانیست

جداگانه زمین و آسمانیست

زمین در جو این افلاک مینا

چو خشخاشی بود بر روی دریا

تو خود بنگر کزین خشخاش چندی

سزد تا بر غرور خود بخندی

طی شد این عمر

طی شد این عمر ، تو دانی به چه سان؟

پوچ و بس تند ، چنان بادِ دمان.

همه تقصیر من است  خود  این ، می دانم

که نکردم فکری، که تامل ننمودم روزی، ساعتی یا آنی

که چه سان می گذرد عمر گران؟

********************

اعتماد به خدا

اعتماد به خدا                                                                              

 

آتشی نمى سوزاند "ابراهیم" را

و دریایى غرق نمی کند "موسى" را

کودکی، مادرش او را به دست موجهاى "نیل" می سپارد

تا برسد به خانه ی فرعونِ تشنه به خونَش

تماس

هفت شماره را میگیرم ...

(ایمان ، عشق ، محبت ، صداقت ، ایثار ، وفاداری ، عدل)

... بــــــــــــــــــــوق ...

شماره مورد نظر در شبکه زندگی انسانها موجود نمی باشد،
لطفا" مجددا" شماره گیری نفرمایید !

.
.
.
.

داستانک