پرفسور سمیعی

از پرفسور سمیعی پرسیدند تو چرا به خدا اعتقاد داری ؟

گفت کنار دریا مرغابی را دیدم که پایش شکسته پایش را داخل گلهای رس مالید بعد به پشت خوابید و پایش را به سمت نور خورشید گرفت تا گل خشک شود اینطوری پای خودش را گچ گرفت .

فهمیدم که نیرویی مافوق طبیعی وجود دارد که به او این آموزش را داده حالا اسم این نیرو را می توانید خدا یا هر چیز دیگر بگذارید مغرور نشوید.

 وقتی پرنده ای زنده است مورچه را میخورد وقتی می میرد مورچه او را می خورد شرایط با زمان تغییر می کند هیچ وقت کسی را تحقیر نکنید شاید امروز قدرتمند باشید ،اما  زمان از شما قدرتمندتر است.

سبزی پلو با ماهی!!

دیروز17اسفند سالروز شهادت حاج همت  بود

بسم الله را گفته و نگفته شروع کردم به خوردن.

حاجی داشت حرف می زد و سبزی پلو را با تن ماهی قاطی می کرد. هنوز قاشق اول را نخورده، رو به عبادیان کرد و پرسید:

- عبادی! بچه ها شام چی داشتن؟

گفت:همینو

- حاجی پرسید: واقعاً؟ جون من؟"

نگاهش را دزدید و گفت: تُن رو فردا ظهر می دیم.

حاجی قاشق را برگرداند...

خوراک در گلویم گیر کرد.

گفت: حاجی جون به خدا فردا ظهر بهشون می دیم.

حاجی همین طور که کنار می کشید گفت:

- به خدا منم فردا ظهر می خورم ...

شهیدحاج محمدابراهیم همت

شهدا را یاد کنیم؛با یک صلوات.

مادرم از دنیا رفته....

تو ماشین که نشستم گفتم ببخشید عزیز میشه ضبط و خاموش کنی؟

گفت حاجی بخدا مجازه چیز بدی هم نمیخونه...

گفتم میدونم... ولی عزادارم!

گفت شرمنده و ضبط و خاموش کرد...

گفت تسلیت میگم اقوام نزدیک؟

گفتم بله. مادرم از دنیا رفته....

گفت واقعا متاسفم. داغ مادر خیلی بده... منم تو سن بیست و پنج سالگی مادرم و از دست دادم درک میکنم. البته مادرم مریض بود و زجر میکشید بنده ی خدا راحت شد.

بعد پرسید مادر شما هم مریض بودن؟

گفتم نه. مجروح بود...

پرسید یعنی چی؟

گفتم یه عده اراذل و اوباش ریختن سرش و تا میخورد کتکش زدن.

گفت جدا؟ شما هیچکاری نکردین؟

گفتم ما نبودیم. وگرنه میدونستیم چیکار کنیم...

گفت خدا لعنتشون کنه یعنی اینقد ضربات شدید بود؟

گفتم آره. مادرم سه ماه بستری شد و بعد از دنیا رفت....

گفت حاجی ببخشیدا  عجب آدمای بی ناموسی بودن! من خودم همه غلطی میکنم؛ گ

ولی پای ناموس که وسط باشه رگ غیرتم نمیزاره دست از پا خطا کنم...

بغضم گرفت... تو دلم گفتم کاش چند تا جوون لات مثل تو بودن مدینه... نمیذاشتن به ناموس علی جسارت بشه...

سکوتم و که دید گفت ظاهرا ناراحتتون کردم

گفتم نه خواهش میکنم. واقعا داغ مادر بده! مخصوصا اگه جوون باشه...

گفت آخی جوون بودن؟

گفتم آره. فقط هجده ساله بود...

پرسید گرفتی مارو حاجی؟ شما که خودت بیشتر از هیجده سالته چطور مادرتون....

حرفش و قطع کردم و گفتم مادر شما هم هست... این هجده ساله مادر همه ی ما شیعه ها، حضرت زهراست...

مکث کرد و با تعجب نگام کرد و بعد خیره شد به جاده....

گفت آها ببخشید تازه متوجه شدم... نمیدونستم اینجور احساس نزدیک بودن بین آدما به حضرت فاطمه هم وجود داره...

راستی حاجی یه سی دی مداحی هم دارم البته برا محرمه ولی خب اگه دوس دارین بذارم....

جواب ندادم. داشبورد و وا کرد و یه سی دی گذاشت تو ضبط. نوای آشنایی بود...

یاحسین_غریب_مادر...

من بودم و راننده و صدای بلند سید جواد و نگاه خیسم به اطراف..

گریه ،خنده و ترس حضرت عزرائیل

ازعزرائیل پرسیدند：

تابحال گریه نکردی زمانیکه جان بنی آدمی را میگرفتی؟

عزرائیل جواب داد:

یک بارخندیدم،

یک بارگریه کردم

 ویک بارترسیدم.

."خنده ام" زمانی بودکه به من فرمان داده شد جان مردی رابگیرم،اورادرکنارکفاشی یافتم که به کفاش میگفت:کفشم را طوری بدوز که یک سال دوام بیاورد! به حالش خندیدم وجانش راگرفتم..

"گریه ام"زمانی بود که به من دستور داده شدجان زنی رابگیرم،او را دربیابانی گرم وبی درخت وآب یافتم که درحال زایمان بود..منتظرماندم تا نوزادش به دنیا آمد سپس جانش را گرفتم..دلم به حال آن نوزاد بی سرپناه درآن بیابان گرم سوخت وگریه کردم.."ترسم"زمانی بودکه خداوندبه من امرکردجان فقیهی را بگیرم نوری ازاتاقش می آمد هرچه نزدیکتر میشدم نور بیشترمی شد وزمانی که جانش را می گرفتم ازدرخشش چهره اش وحشت زده شدم..دراین هنگام خدا وندفرمود:

میدانی آن عالم نورانی کیست؟..

او همان نوزادی ست که جان مادرش راگرفتی. 

من مسئولیت حمایتش را عهده دار بودم هرگز گمان مکن که باوجودمن،موجودی درجهان بی سرپناه خواهد بود..

بی دست و پا منم نه تو