الهی :
هرگاه لذتی از گناه بردم ، ذلتی گریبانم را گرفت که به هیچ وجه قابل مقایسه با آن لذت نبود .
الهی :
چقدر پست است آنکه ذلتی ماندگار را در قبال لذتی زودگذر انتخاب می کند.
الهی :
همتی ده که از لذتی فانی به جهت ذلت باقی اش بگذرم.
الهی :
خُنُک آن که از لذتی آنی و فانی در گذرد و عزتی باقی یابد.