الهی نامه9

الهی :

ای تمام چاره ام بی چاره ام ، کن چاره ام .

الهی :

عمر را در غفلت از تو پالوده و خویش را زین سبب آلوده ام .

الهی :

هر چه بر زندگی ام می افزایی ، شرمندگی ام افزون میگردد ؛ بندگی ام بیفزا و از شرمندگی ام بکاه .

الهی :

تو آنی ، تَوانی به آنی  ، تَوانم دهی ، به آنی ،تَوانم بده

الهی :

 دوان دوان به کویت روانم نما.

الهی :

دل،بند خود کن و دلبندخودکن .

الهی :

بند بندم ،بند خود کن ،

الهی:

چشمانم را پاک و قلبم را فرحناک کن.

الهی:

حاصل عمرم ، عقلی معیوب و قلبی محجوب است ، ولی چشمم به رحمت خدایی محبوب است.