شرایط روزه صحیح
مرحوم میرزا جواد ملکی تبریزی راجع به شرایط روزه صحیح چنین گفته است:
در روایات آمده است: 'غیبت، دروغ، نگاه -حرام- پیدرپی، دشنام دادن و ظلم - کم باشد یا زیاد - باعث باطل شدن روزه میشود و روزه، فقط خودداری از خوردنی و آشامیدنی نیست، هنگام روزه گوش، چشم، زبان و ... باید روزه بگیرند. دست و پایت را نگهدار و بسیار سکوت کن مگر از خیر. ...و وقار روزه را داشته باش و وقتی روزهای با زمانی که روزه نیستی باید با هم فرق داشته باشند.'
رسول خدا (ص) فرمودند: 'آسانترین چیزی که خداوند در روزه بر روزهدار واجب نموده، خودداری از خوردنی و آشامیدنی است.' فقها به صحت روزه بعضی از آنها فتوا دادهاند. جمع بین روایات بالا با روایتی که از رسول اکرم (ص) وارد شده و سخن فقها در این است که بگوییم، منظور از صحت در احادیث فوق این است که 'چنین روزهای مورد قبول خداوند است' و منظور از صحت در کلام فقها این است که 'چنین روزهای قضای آن را ساقط میکند.'
خلاصه اینکه روزه صحیح و کاملی که خدا برای کامل کردن روزهدار مقرر فرموده، قطعا شامل خودداری اعضای بدن از گناه میباشد و روزه کامل تر این است که علاوه بر آن، قلب را از یاد غیر خدا باز داشته و از هر چه غیر اوست روزه بگیرد. هنگامی که انسان ماهیت روزه، درجات و فلسفه تشریع آن را فهمید، ناچار باید از هر گناه و حرامی، به خاطر قبول روزهاش خودداری کند.
و الا مسوول بوده و به خاطر اینکه اعضای بدنش روزه نگرفتهاند، مجازات میشود و ساقط شدن قضای روزه به این معنا نیست که انسان را در روز قیامت از مجازات نجات دهد.
'ترجمهالمراقبات ص 210'