حیا می کنم با زبانی که یک گفته ام , دوبگویم .

تشویق کودک

بِسْم اللهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیم

 


روزی عـلی (ع ) در منزل بود و فرزندانش عباس و زینب , که آن زمان خردسال بودند, در دو طرف آن حضرت نشسته بودند .

علی (ع ) به عباس فرمود : بگو یک .

- یک .

- بگو دو .

عباس عرض کرد : حیا می کنم با زبانی که یک گفته ام , دوبگویم .

علی (ع ) برای تشویق و تحسین وی , چشم هایش را بوسید .

سپس حضرت به زینب که در طرف چپ نشسته بود, توجه فرمود .

زینب عرض کرد : پدر جان , آیا ما را دوست داری ؟ حضرت فرمود : بلی , فرزندان ما پاره های جگر ما هستند .

زیـنـب گـفـت : دو مـحـبت در دل مردان با ایمان نمی گنجد : حب خداو حب اولاد .

ناچار باید گفت : حب به ما شفقت و مهربانی است ومحبت خالص مخصوص ذات لایزال الهی است .

حضرت با شنیدن این حرف به آن دو, مهر و عطوفت بیشتری می فرمود و آنان را تحسین و تمجید می کرد .

رسول اکرم (ص ) فرمود : پدری که بانگاه محبت آمیز خود فرزندخویش را مسرور می کند, خداوند به او اجر آزاد کردن بنده ای را عنایت می فرماید


نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد