بوسیدن پای پدر سبب سعادت گردید.

بوسیدن پای پدر سبب سعادت گردید...

حضرت آیة الله العظمی مرعشی نجفی فرمودند : 

زمانی که در نجف بودیم،روزی،هنگام ظهر،مادرم به من گفت:برو پدرت را صدا بزن؛تا برای صرف نهار بیاید.

من به طبقه بالا رفتم و دیدم که پدرم،در حال مطالعه خوابیده است.

نمی دانستم چه کنم؟ از طرفی باید امر مادر را اطاعت می کردم و از طرفی، می ترسیدم با بیدار کردن پدر، باعث رنجش خاطر او گردم.

خم شدم و لبهایم را کف پای پدر گذاشتم و چندین بوسه زدم،تا اینکه در اثر قلقلک پا، پدرم از خواب بیدار شد و دید،من هستم.

وقتی این ادب و احترام را از من دید،گفت:

شهاب الدین تو هستی؟ 

عرض کردم:بلی آقا.

دو دستش را به سوی آسمان بلند کرد و گفت:«پسرم، خداوند عزتت را بالا ببرد و تو را از خادمین اهل بیت قرار دهد؟ 

 من هر چه دارم از برکت همان دعای پدرم است که در حق من نمود و به مرحله اجابت رسید».